Kościół Świętego Ducha

Kolejnym z Kościołów, jakie można spotkać na wycieczce po Sandomierzu, jest Kościół Świętego Ducha. Sandomierz jest pięknym miastem, leżącym na nad Wisłą, dokładniej to na krawędzi Wyżyny Sandomierskiej. Wokół niego rozpływa się niesamowity zielony krajobraz, wśród którego znajdują się liczne wąwozy i malownicze wzgórza  Przez miasto przebiega bardzo duża ilość szlaków turystycznych, co na pewno ucieszy wędrowców. W Sandomierzu można znaleźć bardzo dużo atrakcji dla osób ceniących sobie architekturę. Znajdują się tutaj liczne Kościoły, bazylika, ratusz, stare miasto i rynek, które zachwycają swoimi kamienicami. Jednak najpierw skupimy się na Kościele Świętego Ducha w Sandomierzu, jest to z pewnością zabytek, który zasługuje na więcej uwagi. 

Kościół Świętego Ducha w Sandomierzu, krótka historia oraz jego wnętrze

Kościół Świętego Ducha w Sandomierzu stanowi kompleks budynków poklasztornych oraz poszpitalnych wraz z przylegającym do nich Kościołem rzymskokatolickim. Znajduje się on w zabytkowej części Sandomierza. Wnętrze Kościoła zostało utrzymane w stylu barokowym. W chwili obecnej jest to kościół rektora lny przynależący do parafii katedralnej. O Kościele Świętego Ducha w Sandomierzu pierwsza wzmianka miała miejsce w roku 1222. Wszystko zaczęło się w chwili, gdy krakowski kasztelan Żegota herbu „Topór” ufundował w Sandomierzu Kościół oraz klasztor dla zgromadzonych kanoników regularnych de Saxia tzw. Duchakami. Budynek Kościoła oficjalnie został wybudowany w 1303 roku. Niestety doszło do pożaru i cały Kościół spłonął w czasie najazdu Litwinów w 1349 roku. W ciągu kolejnych lat próbowano go odbudować, jednak liczne pożary utrudniały to zadanie. Ostatni miał miejsce w czasie trwania działań wojennych w 1809 roku. 

Kompleks klasztorny i szpitalny obok Kościoła 

Mieszkający w klasztorze zakonnicy mieli za zadanie dbanie o cały kompleks klasztorny i szpitalny. Do ich obowiązków należało odpowiednie prowadzenie szpitala i przytułku dla najuboższej części społecznej mieszkańców Sandomierza. Kościół Świętego Ducha w Sandomierzu, jak też cały kompleks był utrzymywany przez fundatorów wieś Żyć. Kościół wraz z klasztorem należał do Duchaków do 1784 roku. Po śmierci ostatniego zakonnika szpital i kościół powierzono pod opiekę zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia Świętego Wincentego a Paulo – Szarytkom, które w 1819 roku przybyły do Sandomierza. Szpital funkcjonował w tym miejscu do 1982 roku. Warto wspomnieć, że od 2009 roku otwarto niedaleko szpitala pierwsze „Okno Życia”.

Prezbiterium

W centralnej części Kościoła Świętego Ducha w Sandomierzu znajduje się Główny Ołtarz z 1770 roku. Prawdopodobnie jego twórcą jest Mikołaj Rejchan. Ołtarz posiada charakter barokowo – rokokowy, jest przykładem iluzjonistycznej architektury malowanej na tzw. ścianie parawanowej. Przedstawia on zestawienie ze sobą kolumn oraz pilastry, które są umieszczone na wysokim cokole. Malarz przed kolumnami umieścił dwie postacie: Świętego Augustyna wraz z założycielem Zakonu Duchaków. We zwieńczeniu ołtarza, który tworzy kopułę widać trzech aniołów. Środkowy z nich stoi na obłoku i w dłoniach trzyma duży krzyż Duchacki. We wnęce ołtarzowej widać obraz przedstawiający biblijną scenę zesłania Ducha Świętego. 

Kościół Świętego Ducha – ogłoszenia oraz dostępność

Turyści mogą Kościół Świętego Ducha w Sandomierzu odwiedzić codziennie, ponieważ jest on otwarty od rana do wieczora. Jest w nim odprawianych też bardzo dużo Mszy Świętych:

  • w niedzielę i święta w godzinach: 7:30, 8:30, 9:30, 11:30, a w drugą niedzielę miesiąca również o 18:00 i 20:00
  • w dni powszechne: 6:30, 7:00, 12:00 i 18:00.

Odwiedzając Kościół Świętego Ducha w Sandomierzu od strony dziedzińca, warto zwrócić uwagę na szlachetne gotyckie proporcje bryły Kościoła i częściowo zachowana kamieniarka z XIV wieku. Natomiast od strony zachodniej można dostrzec klasycystyczną fasadę z 1829 roku. Jej lico zostało wysunięte przed fasadę pozostałych budowli i ujednolicone wraz z pozostałymi pod względem architektonicznym. Została ona wykonana według projektu Feliksa Popławskiego. Spacerując wokół kościoła, można stwierdzić, że cały wygląd zewnętrzny zachował wymiar duchowy. W kościele panuje ciepła atmosfera dająca  spokój ducha, która sprzyja wyciszeniu się i całkowitym skupieniu na modlitwie.